|
|
!!! miniat: wycinek t. 79, tylko górna 5-linia. EZTU = łuk do 1. ósemki (zakończenie) + lewy koniec. Zrobiłem te łuki, ale nie uwzględniłem wersji Wa. Trzeba to niestety przerobić, bo przecięcie łuków jest za blisko i końcówka Wa wyglądałaby bardzo sztucznie. Próbowałem na skopiowanej stronie (następnej), ale nie mam niestety czasu dokończyć... Przekazuję rozgrzebane, bo może się jakieś kawałki przydadzą, a może łatwiej będzie od nowa zaprojektować. Kluczem jest chyba łuk, który będzie EZTU w t. 79-80 – powinien mieć górną część mniej pochyloną w prawo, można nawet zrezygnować z wchodzenia prawym końcem na pięciolinię |
|
|
Kontynuacja łuku w Wn EZnieU lewy koniec |
|
|
Rozdzielone łuki w Wa EZTU zakończenie do 1. ósemki + EZnieU1 lewy koniec |
W tekście głównym podajemy łuki A1 (→Wf), które ukazują wewnętrzną strukturę t. 77-80, sugerując zarazem zachowanie ciągłości frazowania. Rozdzielenie łuków na pauzie to – w zasadzie racjonalna – adiustacja Wa, która nie odpowiada jednak zapisowi A1, gdyż za niedokładną można by w nim uznać raczej końcówkę poprzedniego łuku.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa
notacja: Łuki