mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 182

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Różne łuki w Wf (→Wn1→Wn2)

!!!   miniat: 3 ósemki, obie pięciolinie, zwężone.               Tu EZnieU (łuk pr.r.)

Jednakowe łuki w Wa i Wn3

EZTU
..

Łuki Wf (→Wn1→Wn2), są z pewnością niedokładne, gdyż łuk pr.r. rozpoczyna się od ósemki, a łuk l.r. od szesnastki. Która wersja jest właściwa, nie jest jednak oczywiste. Porównanie wszystkich analogicznych taktów (t. 174, 182, 190, 204, 418, 426, 434 i 448) pokazuje, że statystycznie wyraźnie przeważają łuki rozpoczynające się od szesnastek – na 15 łuków (w t. 174 nie ma łuku w l.r.) 11 rozpoczyna się w ten właśnie sposób, a tylko 3 biegną już od ósemki (w t. 174 łuk pr.r. można interpretować na dwa sposoby). Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym podajemy łuki od szesnastki. Tak też zinterpretowano to w Wa i Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 187

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Pojedyncza nuta w Wf (→Wn,Wa1→Wa2)

!!!   miniat: ta ósemka, tylko górna 5-linia.                 Tu kaso f

Akord w Wa3

TGTU = a-c1 + 2 kaso (f i c1)
..

Wersja Wf (→Wa1) jest podwójnie niekompletna:

  • niewątpliwą niedokładnością jest brak  przed 1. ósemką taktu. Usterkę tę poprawiono we wszystkich pozostałych wydaniach;
  • nie widać żadnego powodu dla rezygnacji z powtórzenia całego akordu F-dur – akord odpowiada partii orkiestry zarówno zestawionej z głosów Wfork (→Wnork), jak i zapisanej w RFrork, a motyw pięciu powtórzonych akordów odtworzony jest dokładnie we wszystkich 9 analogicznych miejscach. Akord wprowadzono tylko w Wa3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy powtórzone Wa

t. 192

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez łuku w Wf

!!!   miniat: nic.                    Tu pusta klisza 

Łuk w Wn i Wa

TGTU
..

Brak łuku pr.r. to oczywisty błąd Wf, poprawiony w pozostałych wydaniach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 196

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Błędny rytm w Wf

!!!   miniat: ten takt, obie pięciolinie, zwężony odstęp w pionie.                  Tu chorągiewki ósemkowe przy h1 i h2

Odwrócony rytm punktowany w Wa

chorągiewki ósemkowe + ćwierćnuty z kropką przesunięte nieco w lewo (tyle żeby akcent jeszcze w miarę pasował)

Ćwierćnuty w Wn

TGTU = druga ćwierćnuta na swoim miejscu

Inna interpretacja rytmu Wf

ósemka, ćwierćnuta i pauza ósemkowa (w obu rękach), ćwierćnuta jak w war. 22
..

Wartość rytmiczną brakującą w zapisie Wf można w naturalny sposób uzupełnić na trzy sposoby, które podajemy jako potencjalnie zgodne z intencją Chopina. Dwa z nich zrealizowano już w pierwszych wydaniach. W tekście głównym podajemy rytm przyjęty w Wn jako naszym zdaniem najbardziej prawdopodobny ze względu na uspokajanie się biegu muzyki (rallentando w następnym takcie) i występowanie tego właśnie rytmu w analogicznym kontekście w t. 440.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 197-198

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez znaku w Wf (→Wn1→Wn2)

!!!   miniat: t. 198, tylko dolna 5-linia.               Tu pusta klisza 

 w Wa i Wn3

na końcu 198, bez nawiasu

[] proponowane przez redakcję

EZTU
..

Zapis bez znaku  prawdopodobnie występował już w [A], gdyż tak samo zapisane jest analogiczne miejsce w t. 441-442. Jest to więc szczególny przypadek wielokrotnie przez Chopina stosowanego pominięcia  na końcu utworu –  partia solowa kończy się wszak (chwilowo) w t. 198. W tej sytuacji naturalne wydaje się zatrzymanie pedału do końca t. 198, jak to wskazano w Wa i Wn3, lub ósemkę dłużej, co może sugerować notacja l.r. w t. 442-443. Ponieważ łączny zapis partii solowej i wyciągu partii orkiestry powoduje, że notacja autentyczna – bez  – może być myląca, w tekście głównym proponujemy uzupełnienie tego znaku w taki sposób, by dokładny moment zdjęcia pedału pozostawić wyczuciu wykonawcy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Brak znaku zdjęcia pedału