mUltimate Chopin

Strona:

Źródło tekstu:

s. 20, t. 400-419

s. 1, t. 1-22

s. 2, t. 23-36

s. 3, t. 37-51

s. 4, t. 52-75

s. 5, t. 76-94

s. 6, t. 95-111

s. 7, t. 112-133

s. 8, t. 134-158

s. 9, t. 159-181

s. 10, t. 182-209

s. 11, t. 210-230

s. 12, t. 231-247

s. 13, t. 248-263

s. 14, t. 264-285

s. 15, t. 286-309

s. 16, t. 310-333

s. 17, t. 334-359

s. 18, t. 360-379

s. 19, t. 380-399

s. 20, t. 400-419

s. 21, t. 420-443

s. 22, t. 444-468

Tekst główny

Wf - Wydanie francuskie

Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie

WfJ - Egzemplarz Jędrzejewicz

Wn - Wydanie niemieckie

Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie

Wn2 - Poprawiony nakład Wn1

Wa - Wydanie angielskie

Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie

Wa2 - Poprawiony nakład Wa1

Wa3 - Zmieniony nakład Wa2

Wybierz uwagi:

oznacz uwagi

Kategoria

Notacja

Różnice

Bez różnic

Wf - Wydanie francuskie

Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie

WfJ - Egzemplarz Jędrzejewicz

Wn - Wydanie niemieckie

Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie

Wn2 - Poprawiony nakład Wn1

Wa - Wydanie angielskie

Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie

Wa2 - Poprawiony nakład Wa1

Wa3 - Zmieniony nakład Wa2

Ważność

Cofnij Wyczyść

Prezentacja

Filtrowanie

Kopiuj link Tekst główny

t. 412-413

Bez znaku w Wf (→Wn,Wa1)

w Wa2 (→Wa3)

Znak dodany w Wa2 (→Wa3) to z pewnością dowolna adiustacja. Notację autentyczną można by wprawdzie uważać za niekompletną, jednak ewentualne crescendo nie sięgałoby zapewne końca t. 413, gdyż Chopin na ogół kształtował dynamikę tego typu pochodów w naturalny sposób ( do góry, na dół) – por. np. Koncert e op. 11, cz. III, t. 489.

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Brakujące oznaczenia na źródłach: Wf1, WfJ, Wn1, Wn2, Wa1, Wa2, Wa3

Uzupełnij ➔

op. 16, Rondo Es-dur