mUltimate Chopin

op. 22, Andante spianato

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 3, t. 34-49
s. 1, t. 1-17
s. 2, t. 18-33
s. 3, t. 34-49
s. 4, t. 50-66
s. 5, t. 67-96
s. 6, t. 97-114
Tekst główny
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny

  t. 40

Bez znaku w Wf (→Wn)

!!!   miniat: wycinek, od fis3 do półnuty włącznie, tylko górna 5-linia.                      EZTU = widły

Akcent w Wa

EZnieU = widły i akcent

Akcent w Wa to niemal na pewno adiustacja, wprowadzona na podstawie porównania z analogicznymi t. 8 i 16. Uzupełnienie można w związku z tym uważać za zasadne, jednak w tekście głównym zachowujemy autentyczną notację Wf (→Wn), gdyż prowadzące do tej długiej nuty całotaktowe  w naturalny sposób sugeruje zaakcentowanie jej.

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Brakujące oznaczenia na źródłach: Wn1, Wn1a, Wn2, Wn3, Wf1, WfD, Wa1, Wa2
Uzupełnij ➔