t. 19-20
> i w Wf, odczyt dosłowny !!! miniat: Corel, 2 ostatnie nuty 19 i tyle ile trzeba 20, tylko górna 5-linia. EZnieU |
||
i w Wn1 EZnieU1 |
||
> i > w Wa EZnieU2 |
||
EZnieU3 |
||
i proponowane przez redakcję EZTU |
Jako tekst Wf przyjmujemy akcenty różnej długości, gdyż znak w t. 20 jest nieco dłuższy. Zdaniem redakcji, znak w t. 20 można jednak interpretować inaczej, co pozwala zachować akcent długi w t. 19 (akcent ten nie różni się od innych znaków, które odtwarzamy jako akcenty długie). Obie te możliwości odczytania notacji Wf uważamy za równorzędne, w tekście głównym proponując tę, w której nie ma wątpliwego muzycznie akcentu na ostatniej nucie frazy. Wersje pozostałych wydań to wynik ujednoliceń i innych dowolnych adiustacji.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności Wa
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki