t. 64
Bez łuków w A !!! miniat: na wzór Wa i U. Tu pusta klisza |
||
Łuki w Wn1 EZnieU1 |
||
Łuk w Wf EZnieU1 łuk tylko l.r. (ale na miniat. nuty obu rąk!) |
||
Łuki w Wa EZTU |
||
Idem, tylko pr.r. EZTU tylko pr.r. |
||
Łuki Wn2 EZnieU |
||
Idem, tylko pr.r. |
Łukowanie trzech pierwszych miar taktu stanowi trudny problem redakcyjny. Brak znaków w A trzeba uznać za niedokładność – jest to jedyny pozbawiony łuków fragment recytatywu. Łuki Wn1 zostały prawdopodobnie dodane z inspiracji Chopina, ale ze względu na różnice pomiędzy rękami trudno przypuszczać, by dokładnie odpowiadały jego intencji (za racjonalną próbę odczytania tej intencji można uznać łuki Wn2). Także pominięcie łuku pr.r. w Wf może wskazywać na korektę Chopina – być może celem jej były łuki takie jak w Wa.
Propozycja tekstu głównego bazuje na próbie odczytania zamysłu Chopina podjętej w Wa, z uwzględnieniem konwencji łukowania jedynie pr.r., co w tej części recytatywu przeważa w notacji A (por. t. 57-61).
Jeśli w t. 64 wybrano wersję z akompaniamentem harmonicznym, to tutaj należy wybrać wersję bez łuków lub jedną z wersji z łukami tylko w pr.r.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Autentyczne korekty Wf, Autentyczne korekty Wn
notacja: Łuki