Notacja znaków chromatycznych jest w tym takcie mniej staranna. Oczywistą pomyłką jest pominięcie w A 
obniżającego g na ges w grupie 9 nut l.r.; znak dodano już w Wn1 (→Wn2,Wf→Wa). Brak w części źródeł przed 2. nutą l.r. na 4. mierze taktu wynika z odmiennej konwencji obowiązywania znaków przygodnych – Chopin w A skreślił ten znak, uważając za obowiązujący przed ćwierćnutą na 3. mierze. Natomiast niewątpliwym przeoczeniem jest brak w A (→Wn→Wf) bemoli obniżających g1(2) na ges1(2) na 4. mierze taktu – o tym, że Chopin musiał tu słyszeć ges, przekonuje nieprzerwane występowanie tych nut od końca t. 57 i użycie kasowników ostrzegawczych przed G i g na początku t. 64. Notację w pełni poprawną i zgodną ze współczesnymi konwencjami ma tylko Wa.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Adiustacje Wa, Poprawki A, Adiustacje Wn, Przeoczenia znaków aktualnej tonacji, Ostatni znak przykluczowy
notacja: Wysokość