Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 1, t. 1-18
s. 1, t. 1-18
s. 2, t. 19-28
s. 3, t. 29-40
s. 4, t. 41-52
s. 5, t. 53-63
s. 6, t. 64-74
s. 7, t. 75-80
s. 8, t. 81-97
Tekst główny
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 17

Łuk w A i Wn2

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.         TGTU

2 łuki w Wn1 (→WfWa)

pierwszy do ćwierćnuty g2, drugi od c3

W tym wypadku trudno stwierdzić, jak doszło do rozbieżności w łukowaniu pomiędzy A i Wn1 (→WfWa). Wprawdzie śladów ewentualnej Chopinowskiej korekty w druku nie widać, ale nie wyklucza to jej definitywnie. Z drugiej strony, dokonanie przez sztycharza samowolnej zmiany, której rezultat jest zgodny z Chopinowskim łukowaniem powtórzenia tej frazy w zakończeniu (t. 85-86), wydaje się mało prawdopodobne. Obie wersje można więc uważać za równorzędne, a do tekstu głównego przyjmujemy tę, której autentyczność jest niepodważalna, czyli A (i Wn2).

Dowiedz się więcej »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn, Autentyczne korekty Wn

notacja: Łuki

Brakujące oznaczenia na źródłach: A, Rork, Wf1, Wf2, WfD, WfJ, WfS, Wn1, Wn1a, Wn2, Wa1, Wa2, Wa3