|
|
Rytm w A !!! miniat: 2. połowa taktu, bez wideł, tylko górna 5-linia. EZnieU1 |
|
|
Rytm w Wn EZnieU |
|
|
Rytm w Wf EZnieU2 |
|
|
Interpretacja Wf proponowana przez redakcję EZnieU3 |
|
|
Rytm w Wa EZnieU4 |
|
|
Interpretacja A proponowana przez redakcję EZTU |
Wszystkie zapisy źródłowe 2. połowy taktu są błędne lub niejasne, żaden z nich nie daje się jednak poprawić w sposób, którego nie można by kwestionować.
- W A 3. miara taktu liczy 9 trzydziestodwójek.
- W Wn wprowadzenie mniejszej czcionki do zapisu trzydziestodwójek nie wpływa na wartości rytmiczne i wydaje się być dowolnością sztycharza – mógł on dopatrzeć się w A różnicy wielkości główek nutowych pomiędzy pierwszą a 2. połową taktu. Jest to tym bardziej prawdopodobne, że po wpadce z pierwszym Tutti I cz. Koncertu, zapewne starał się on zwracać uwagę na drobne nawet różnice wielkości główek.
- Skorygowany zapis Wf, który odczytany dosłownie jest co najmniej niejasny, mógł być pokłosiem tej pomyłki. Ponieważ korekty Wf dokonano być może na polecenie Chopina, należy zastanowić się, jaki mógł być jej zamierzony efekt. Proponowane rozwiązanie jest zarówno poprawne formalnie, jak i bardzo zbliżone do realnego zapisu źródłowego.
- Jaka myśl przyświecała adiustatorowi Wa – trudno zgadnąć.
W tej sytuacji tekst główny opieramy na wersji A, która mimo nieścisłości wydaje się najpewniejsza źródłowo. Z dwóch naturalnych możliwości poprawienia błędu – zmiany dwóch trzydziestodwójek na sześćdziesięcioczwórki lub usunięcia jednej z kropek przedłużających ósemkę es1 – wybieramy tę drugą, dającą gładszy postęp figuracji wprowadzającej temat główny. Jako alternatywną wersję proponujemy zmodyfikowaną wersję Wf.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wn, Błędy Wn, Błędy rytmiczne, Błędy A, Autentyczne korekty Wf
notacja: Rytm