Zagadnienia : Wahania Chopina
|
t. 41
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Zmiany wysokości 2. nuty w poszczególnych źródłach zdają się świadczyć o wahaniu Chopina – kolejność wersji jest bowiem następująca: b1 w A, heses1 w Wn1, b1 przywrócone w korekcie Wf (→Wa), zapewne przez Chopina, i heses1 wpisane w WfD (wersja Wn2 jest z pewnością następstwem adiustacji na podstawie A). Wahanie Chopina wydaje się tu dotykać podstawowej struktury frazy: początek taktu melodycznie wiąże się z poprzednią figurą, zawierającą heses1, harmonicznie zaś ciąży ku następnemu akordowi (na 4. ćwierćnucie t. 41), zawierającemu b. Zwrotu melodycznego równoważnego wersji z heses1 użył Chopin na tle podobnego akordu w Mazurku a Dbop. 42B, t. 52. Trzeba jednak zaznaczyć, że o ile autentyczność wersji z b1 jest niepodważalna (A i korekta Wf), o tyle pierwsze pojawienie się wersji z heses1 można by przypisać pomyłce (adiustacji?) Wn, a interpretacja wpisu w WfD jako dopisanego kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Wahania Chopina , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn |
