Zagadnienia : Niedokładności Wf

t. 74

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Zapis trzygłosowy w A (→WnWf)

!!!   miniat: ostatnia grupa, tylko górna 5-linia, bez napisów.              EZTU

Zapis dwugłosowy w Wa

EZnieU

..

Pisownia Wa jest najprawdopodobniej wynikiem niezrozumienia notacji Wf, w którym wiązanie szesnastkowe wewnętrzego głosu umieszczono zbyt wysoko, co może sprawiać wrażenie, że wraz z górnym wiązaniem tworzą one niezrozumiałą całość.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf

t. 75

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Łuk od 2. ósemki w A (→Wn)

!!!   miniat: nic           TGTU

Łuk od 1. ósemki w Wf (→Wa)

Po prostu wcześniej zacząć, nie "sięgać" w stronę nuty

..

Wcześniejsze rozpoczęcie łuku w Wf (→Wa) jest z pewnością skutkiem niedokładności sztycharza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf

t. 77

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Krótki akcent w A (→Wn)

!!!   miniat: nic.                TGTU

Akcent długi w Wf (→Wa)

..

Akcent długi w Wf (→Wa), niewynikający z pisowni A (→Wn), to prawdopodobnie przypadkowa niedokładność.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf

t. 77

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Arpeggio 3 dolne nuty w A (→Wn)

!!!   miniat: ten akord, tylko górna 5-linia.         TGTU

Arpeggio 4 nuty w Wf

Wężyk przed całym akordem

Arpeggio 3 górne nuty w Wa

tylko akord z laseczką w górę

..

W tekście głównym zachowujemy zasięg wężyka arpeggio widoczny w A i potwierdzony odczytaniem go przez Wn. Dłuższy znak w Wf nie wydaje się być wprawdzie korygowany w druku, wersję tę można jednak uważać za równorzędną – pisząc wężyk w A, Chopin mógł nie zauważyć, że w górnej części  znaku zabrakło mu chwilowo atramentu. Natomiast umiejscowienie arpeggia w Wa jest z pewnością dowolne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładności Wa

t. 84

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

 w A

!!!   miniat: od szesnastki do końca taktu, tylko górna 5-linia, bez łuku.                  EZTU

 w Wn

EZnieU

 w Wf

EZnieU1

 w Wa

EZnieU2

..

Znak , w A dotyczący dwóch ostatnich oktaw tej frazy, w wydaniach ulegał postępującej deformacji, tak iż w Wa sugeruje crescendo przez całą 2. połowę taktu. W tekście głównym zachowujemy pisownię A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa