mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Autentyczne korekty Wf

t. 62

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

W A (→Wn1) nie ma cyfr precyzujących liczbę nut w liczącej 8 nut grupie nieregularnej, zostały one jednak dodane – prawdopodobnie przez Chopina – w korekcie Wf (→Wa). W Wn2 całą grupę oznaczono liczbą 11, co choć teoretycznie możliwe, wydaje się jednak mało prawdopodobne jako zamierzone przez Chopina – rytm taki, mało naturalny i trudny do ścisłego wyobrażenia, w praktyce niewiele się różni od wersji Wf (różnice długości odpowiadających sobie nut w obu podziałach nie przekraczają 10%).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 63

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Ósemka z kropką w A (→Wn1)

!!!   miniat: ta grupa, tylko górna 5-linia, bez łuków i napisów.               EZTU bez triol (tylko kropki)

Ósemka z kropką w A (→Wn1)

Idem, tylko pr.r.

Ósemka w Wf (→Wa)

Tu pusta klisza 

Ósemka z kropką i '6' w Wn2

EZnieU (kropki i '6')

Ósemka z kropką i '6' w Wn2

Ósemka z kropką i '3' proponowane przez redakcję

EZTU

Ósemka z kropką i '3' proponowane przez redakcję
..

Grupa nut na 1. mierze taktu nie została przez Chopina opatrzona cyfrą precyzującą liczbę nut. Uzupełniono to jedynie w Wn2, dodając '6'. W tekście głównym proponujemy '3', wyraźniej sugerując grupowanie szesnastek po dwie. Gdyby bowiem Chopin słyszał szesnastki w grupach po trzy, mógł 1. nutę zapisać jako ósemkę bez kropki. Sytuacja jest tu jednak daleka od jednoznaczności, zwłaszcza że w korekcie Wf (→Wa) kropkę przedłużającą ósemkę usunięto (w partiach obu rąk), co mógł zrobić Chopin. Biorąc pod uwagę, że ewentualne różnice w wykonaniu są w praktyce minimalne, uważamy każdą z wersji za dopuszczalną.

Jeśli w t. 53 wybrano wersję z akompaniamentem harmonicznym, to tutaj należy wybrać drugą lub trzecią wersję.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 64-69

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

W obejmującej te takty końcowej części recytatywu Chopin pominął w A (→Wn1) większość oznaczeń grup nieregularnych – wpisał jedynie '7' nad partią pr.r. w t. 65 i 66. W pozostałych wydaniach dokonywano uzupełnień w tym zakresie, przy czym liczby dodane w Wf (→Wa) w t. 64 ('12') i 69 ('21') traktujemy jako autentyczne. W Wn2 dodano wszystkie formalnie potrzebne oznaczenia. Uzupełnienia wprowadzamy także w tekście głównym, pomijając nawiasy w sytuacjach oczywistych (wyodrębnione graficznie triole i oznaczenia pominięte tylko w partii l.r.). Jedyną mniej oczywistą sytuację – w t. 64 – omawiamy osobno.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 64

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Bez łuków w A

!!!   miniat: na wzór Wa i U.           Tu pusta klisza 

Łuki w Wn1

EZnieU1

Łuk w Wf

EZnieU1 łuk tylko l.r. (ale na miniat. nuty obu rąk!)

Łuki w Wa

EZTU

Idem, tylko pr.r.

EZTU tylko pr.r.

Łuki Wn2

EZnieU

Idem, tylko pr.r.
..

Łukowanie trzech pierwszych miar taktu stanowi trudny problem redakcyjny. Brak znaków w A trzeba uznać za niedokładność – jest to jedyny pozbawiony łuków fragment recytatywu. Łuki Wn1 zostały prawdopodobnie dodane z inspiracji Chopina, ale ze względu na różnice pomiędzy rękami trudno przypuszczać, by dokładnie odpowiadały jego intencji (za racjonalną próbę odczytania tej intencji można uznać łuki Wn2). Także pominięcie łuku pr.r. w Wf może wskazywać na korektę Chopina – być może celem jej były łuki takie jak w Wa.
Propozycja tekstu głównego bazuje na próbie odczytania zamysłu Chopina podjętej w Wa, z uwzględnieniem konwencji łukowania jedynie pr.r., co w tej części recytatywu przeważa w notacji A (por. t. 57-61).

Jeśli w t. 64 wybrano wersję z akompaniamentem harmonicznym, to tutaj należy wybrać wersję bez łuków lub jedną z wersji z łukami tylko w pr.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Autentyczne korekty Wn

t. 65

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

d(1) w A (→Wn1)

!!!   miniat: nic.              Tu pusta klisza 

des(1) w Wf (→Wa) i Wn2

Idem, tylko pr.r.
..

Brak w A (→Wn1) bemoli przywracających des(1) na 6. szesnastce 2. połowy taktu to najprawdopodobniej pomyłka Chopina. W każdym razie bemole dodane w korekcie Wf (→Wa) rozwiewają wątpliwości co do jego ostatecznej intencji. Por. t. 69.

Jeśli w t. 64 wybrano wersję z akompaniamentem harmonicznym, to tutaj należy wybrać pierwszą lub trzecią wersję.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf