mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 10

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

W A (→Wn1→Wf) nie ma  obniżającego f na fes. To oczywiste przeoczenie Chopina poprawiono w Wa i Wn2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 13

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Bez łuku w A (→Wn→Wf)

!!!   miniat: nic.              Tu pusta klisza 

Łuk w Wa

TGTU bez nawiasów

Łuk proponowany przez redakcję

TGTU
..

Proponujemy dodanie łuku na podstawie porównania z analogicznymi t. 32 i 81. Uzupełnienie takie – zapewne na tej samej podstawie – wprowadzono już w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 14

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Bez łuku w A (→Wn1→Wn2,Wf→Wa1)

Łuk b2-h2 w Wn1a i Wa2 →Wa3)

(EZnieU5)
..

W 2. połowie taktu w Wn1 początkowo wydrukowano błędny łuk, biegnący od ćwierćnuty b2 do następnego taktu (najprawdopodobniej zamiast zapisanego w A łuku biegnącego od h2). Z czasem ślady usuwania błędnego łuku stały się bardzo widoczne, tak iż już w Wn1a miejsce to wysztychowano na nowo. Jednak zamiast usunąć ślady pierwotnego łuku, zastąpiono go krótszym, sięgającym tylko do h2. Łuk ten dodano też w Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy wynikające z poprawek , Błędy Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 19-20

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

2 akcenty długie w A

!!!   miniat: ostatni akord 19 i po odstępie ostatni akord 20, tylko górna 5-linia. bez łuków;  kreski taktowebliżej akordów, tak żeby się akcenty długie zmieściły.          TGTU

2 krótkie akcenty w Wn1 (→Wf)

pierwszy nad, drugi pod

3 różne akcenty w Wa

2 krótkie nad + długi 20 pod (jak TGTU)

3 krótkie akcenty w Wn2
..

W tekście głównym podajemy dwa akcenty długie pod akordami kończącymi te takty, gdyż wszystkie występujące w wydaniach odstępstwa od tej notacji są z pewnością następstwem niedokładności lub dowolnych adiustacji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 22

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

W A kasowniki podwyższające nuty des na d wpisane są dopiero na 4. mierze taktu. Mimo to nie ulega wątpliwości, że d jest wymagane w całej 2. połowie taktu. W Wn1 (→Wf→Wa, →Wn2) dodano  podwyższający des3 na d3 na początku 3. miary taktu (odnoszący się także do d4), ale tylko Wa i Wn2 mają odpowiedni znak przed przedostatnią szesnastką.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Autentyczne korekty Wn