mUltimate Chopin

Zagadnienia : Dopiski WfD

t. 26

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Znak synchronizacji w WfD

Bez znaku w A (→Wn→Wf→Wa)

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD

Pokaż

w transkrypcji w źródle porównanie źródeł

t. 28

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Palcowanie wpisane do WfD

Bez palcowania lekcyjnego

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD

Pokaż

w transkrypcji w źródle porównanie źródeł

t. 41

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

b¹ w A, Wf (→Wa) i Wn2

heses¹ w Wn1 i WfD

Zmiany wysokości 2. nuty w poszczególnych źródłach zdają się świadczyć o wahaniu Chopina – kolejność wersji jest bowiem następująca: b¹ w A, heses¹ w Wn1, b¹ przywrócone w korekcie Wf (→Wa), zapewne przez Chopina, i heses¹ wpisane w WfD (wersja Wn2 jest z pewnością następstwem adiustacji na podstawie A). Wahanie Chopina wydaje się tu dotykać podstawowej struktury frazy: początek taktu melodycznie wiąże się z poprzednią figurą, zawierającą heses¹, harmonicznie zaś ciąży ku następnemu akordowi (na 4. ćwierćnucie t. 41), zawierającemu b. Zwrotu melodycznego równoważnego wersji z heses¹ użył Chopin na tle podobnego akordu w Mazurku a Dbop. 42B, t. 52. Trzeba jednak zaznaczyć, że o ile autentyczność wersji z b¹ jest niepodważalna (A i korekta Wf), o tyle pierwsze pojawienie się wersji z heses¹ można by przypisać pomyłce (adiustacji?) Wn, a interpretacja wpisu w WfD jako dopisanego nie jest stuprocentowo pewna. Z tego względu w tekście głównym podajemy b¹.