Zagadnienia : Akcenty długie
|
t. 30-31
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Sens muzyczny nakazuje widzieć w trzech akcentach na początku kolejnych połówek taktów w A znaki jednego rodzaju. Ponieważ pierwszy i trzeci z nich są niewątpliwie długie, odczytujemy środkowy, mniejszy znak również jako długi (por. krótkie akcenty w t. 32-33). W wydaniach wszystkie trzy znaki odtworzono jako krótkie. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie |
|||||||||||
|
t. 35
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Pominięcie akcentu w Wn1 (→Wf→Wa) to z pewnością błąd. Adiustator Wn2 przywrócił znak (w formie krótkiego akcentu). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wn , Adiustacje Wn |
|||||||||||
|
t. 36
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Znak akcentu w Wn1 jest podwójnie niedokładny – krótki i umieszczony po akordzie, którego dotyczy w bardzo czytelnej notacji A. Przeoczony w Wf (→Wa), został w Wn2 przesunięty na właściwe miejsce (bez zmiany kształtu). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wf , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn |
|||||||||||
|
t. 38
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Akcent w A jest tylko nieco dłuższy od sąsiednich, tak iż nie jest całkiem pewne, czy Chopin miał na myśli akcent długi. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności A |
|||||||||||
|
t. 39
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Akcent w A jest wyraźnie większy od sąsiednich, toteż podajemy go w tekście głównym jako długi. Krótki akcent w wydaniach jest zapewne typową niedokładnością Wn (→Wf→Wa). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn |
