![](/build/images/logo_left.png)
![](/build/images/en-button.f0fc0795.png)
![](/build/images/pomoc-button.d3d09842.png)
![](/build/images/x_button.png)
![]() |
![]() |
!!! miniat: jak widać. EZTU (prawy koniec pierwszego i lewy drugiego) |
![]() |
![]() |
Łuki zbiegające się w Wn1 (→Wf→Wa) odpowiednie połówki z EZnieU |
W A wyjątkowo jednoznaczne – jak na przejście na nową stronę – doprowadzenie łuku do półnuty w t. 150 zostało jednak zupełnie fałszywie odtworzone w Wn1 (→Wf→Wa). Przypuszczalnie sztycharz najpierw zajął się łukiem w t. 149, który uznał za całotaktowy, tylko przesunięty w prawo. Następnie, w t. 150 połączył oba łuki, widząc w nich jeden, niedokładnie napisany (oba łuki sięgają dość daleko w przestrzeń pomiędzy początkową półnutą a następującą po niej ósemką, co mogło sugerować taką interpretację). W tym ostatnim łuku zrealizował też ideę kontynuacji z poprzedniego taktu, nie ruszając już gotowego łuku w t. 149. W Wn2 zinterpretowano tu łuki A bardziej dosłownie i niewątpliwie słusznie.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładne łuki A, Błędy Wn, Adiustacje Wn
notacja: Łuki