Strona:
Źródło tekstu:
s. 10, t. 154-168
Tekst główny
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
PDF
Tekst główny
t. 160
Odczytane dosłownie łuki A obejmują po cztery ósemki i zbiegają się nad piątą z nich. Pierwszy z nich jest z pewnością niedokładny – jego kształt nie wskazuje na intencję doprowadzenia go do G. W przypadku drugiego łuku jest to mniej oczywiste, ale porównanie z analogicznymi taktami (patrz t. 159) każe i tu upatrywać prawdopodobnej pomyłki kompozytora. Wersja wydań to efekt schematycznego podejścia sztycharza Wn1, przekonanego jak się wydaje o niestaranności notacji A, co akurat w tym takcie było uzasadnione.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wn, Niedokładne łuki A
notacja: Łuki
Brakujące oznaczenia na źródłach:
Wn1, A, Wn1a, Rork, Wn2, Wf1, Wf2, WfS, WfD, WfJ, Wa1, Wa2, Wa3