Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 1, t. 1-24
s. 1, t. 1-24
s. 2, t. 25-48
s. 3, t. 49-72
s. 4, t. 73-92
s. 5, t. 93-120
s. 6, t. 121-140
s. 7, t. 141-160
s. 8, t. 161-192
s. 9, t. 193-214
s. 10, t. 215-241
Tekst główny
Tekst główny
KG - Kopia Gutmanna
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Drugi nakład Wf
Wf3 - Trzeci nakład Wf
Wf4 - Czwarty nakład Wf
WfSz - Egzemplarz Szczerbatow
WfS - Egzemplarz Stirling
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zmieniony nakład Wa
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
KG - Kopia Gutmanna
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Drugi nakład Wf
Wf3 - Trzeci nakład Wf
Wf4 - Czwarty nakład Wf
WfSz - Egzemplarz Szczerbatow
WfS - Egzemplarz Stirling
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zmieniony nakład Wa
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 5

Podwójna kreska taktowa w KG

Pojedyncza kreska taktowa w Wf (→Wa1)

Znak repetycji w Wn i Wa2

W KG takty te są oddzielone podwójną kreską, co prawdopodobnie jest dowolną zmianą, wprowadzoną przez kopistę (Chopin rzadko stawiał podwójne kreski przy zmianach tempa lub tonacji, było to jednak powszechnie stosowaną praktyką). W Wn tę podwójną kreskę zmieniono dowolnie w znak repetycji. Nie jest pewne, czy jest to adiustacja, czy błąd spowodowany mylnym odczytaniem rękopisu. Zmianę tę, pozbawiającą powtórkę ekspozycji jej motywu czołowego, przejęto w Wa2 i znacznej większości późniejszych wydań zbiorowych. W tekście głównym podajemy pojedynczą kreskę Wf (→Wa1), co niemal na pewno odpowiada pisowni [A]. Za dodatkowy argument potwierdzający poprawność tekstu Wf można uznać dodanie w tym miejscu łuku l.r. w korekcie Wf3 – gdyby Chopin chciał ominąć Grave przy powtórce, brak potrzebnego w tej sytuacji znaku repetycji zapewne nie uszedłby jego uwagi.

Dowiedz się więcej »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn, Zmiany długości fraz

notacja: Skróty pisowni i inne

Brakujące oznaczenia na źródłach: WfSz, WfD, WfS