KG - Kopia Gutmanna


Data: X 1839-IV 1840
Tytuł: Sonate || Scherzo
Dedykacja: Brak

Kopia [A] przeznaczona na podkład dla pierwszego wydania niemieckiego, sporządzona przez jednego z ulubionych uczniów Chopina, Adolfa Gutmanna. KG była przejrzana i poprawiona przez Chopina, który prawdopodobnie poprawił w kilku miejscach drobne niedokładności zapisu, np. w notacji znaków chromatycznych lub łukowaniu, oraz wprowadził do tekstu Sonaty pewne zmiany, np. (w tej części):

  • najprawdopodobniej dopisał  w przedtakcie;
  • zmienił as na ges w środkowych akordach l.r. w t. 118-120.

Zidentyfikowanie Chopina jako tego, który dokonał poprawki, bywa często trudne lub niemożliwe – wiele spośród korekt widocznych w KG to raczej efekt sprawdzania przez kopistę własnej pracy, np. poprawki błędnych nut w t. 12-13, 27-29, 163 i 165.

W kilku miejscach KG przekazuje wersje pierwotne, zmienione później w korektach Wf lub podkładzie do Wa, np.:

  • e na 3. mierze t. 37 i 225;
  • brak cresc. w t. 45-49;
  • brak łuków w t. 50-54;
  • brak łuku w t. 78-80;
  • powtarzane akordy w t. 274-276.

Mimo korekty Chopina KG nie jest wolna od błędów i niedokładności:

  • liczne braki znaków chromatycznych, w olbrzymiej większości nie wpływające na odczytanie tekstu i zapewne powtórzone za [A], np. w t. 4, 24, 25 czy 29-30, a także 95 i 111-113;
  • brak znaków dynamicznych i akcentów w t. 7-12;
  • zbyt krótki łuk w t. 61-65;
  • pedalizacja w t. 74-75 i 76;
  • brak łuku przetrzymującego Es w t. 79-80;
  • f1 zamiast des1 t. 115;
  • powtórzone przypuszczalnie za [A] błędne nuty w t. 130 i 131;
  • brak  przywracającego des1 na końcu t. 143 i 183 (prawdopodobny błąd [A]);
  • brak kropek przedłużających półnuty w t. 145;
  • błędny  przed 1. akordem w t. 182 (błąd powtórzony za [A]);
  • zbyt wcześnie wpisany znak  w t. 259;
  • pominięcie gis2 na końcu t. 264.

Prawdopodobnie najpoważniejszym, niepoprawionym błędem kopisty jest najniższa nuta końcowego akordu pr.r., ges zamiast b.

Na specjalną wzmiankę zasługują dwa typy niedokładności charakterystyczne dla Gutmanna:

  • nieprecyzyjna pisownia główek nutowych, np. g1 w t. 111 lub Ges w t. 184;
  • niestaranne łuki, np. w t. 127-130, 140-141, 158-159, 177-183.
Oryginał w: Biblioteka Narodowa, Warszawa
Sygnatura: Mus. 222 Cim.