![](/build/images/logo_left.png)
![](/build/images/en-button.f0fc0795.png)
![](/build/images/pomoc-button.d3d09842.png)
![](/build/images/x_button.png)
![]() |
![]() |
całotaktowe 74, 75, od 76 do końca. Na końcu 73 do ostatniej ósemki (trochę krótszy, podnieść prawy koniec ciut) |
![]() |
![]() |
Łuki KG, interpretacja kontekstowa t. 73-74 = TGTU, potem nowe t. 75, 76, 77 do końca |
![]() |
![]() |
Łuki Wf TGTU |
![]() |
![]() |
cała linijka |
Odczytane dosłownie, krótkie łuki KG (→Wn1) są niemal na pewno błędne ze względu na sprzeczne z budową frazy przerwanie łuku pomiędzy t. 73-74. Zaproponowana interpretacja jest oparta na pierwotnym łukowaniu analogicznych t. 55-57, w których Chopin łączył napisane początkowo w KG jednotaktowe łuki w t. 55-56. Frazowanie to można uważać za alternatywne w stosunku do tekstu głównego, opartego na Wf i zgodnego z łukowaniem analogicznych t. 54-57. Ciągły łuk w Wn2 (→Wn3) to wynik dowolnej adiustacji, ale taki sam łuk w Wa może być autentyczny.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Adiustacje Wn, Błędy KG
notacja: Łuki