Zagadnienia : Niedokładności KG

t. 30-31

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Dwa łuki w KG (odczyt dosłowny→Wn) i Wa

!!!   miniat: nic.      TGTU

Jeden łuk w Wf, możliwa interpretacja KG

EZnieU

..

Łuki KG zazębiają się, tak iż nie można wykluczyć, że w intencji piszącego miały być połączone.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności KG

t. 95-97

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Łuki w KG i Wa

!!!   miniat: t. 95-96 i 1. miara 97, tylko górna 5-linia, ścieśnione.        TGTU

Łuk Wf

nad całą linijką EZnieU1

Łuki Wn1

EZnieU2

Łuki w Wn2 (→Wn3)

pierwszy EZTU, drugi EZnieU

..

Spośród czterech źródłowych wersji łukowania tylko dwie pierwsze – KG i Wa oraz Wf – są prawdopodobnie autentyczne. Wersja Wn1 jest z pewnością błędna – sztycharz pomylił takty i umieścił podział łuku o takt za późno. Natomiast adiustator Wn2 (→Wn3) uznał przypuszczalnie, że łuk od przednutki i łuk frazowy, w KG stykające się ze sobą, tworzą jeden łuk, biegnący od przednutki.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności KG

t. 104

Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll

Kontynuacja łuku w KG (odczyt dosłowny→Wn1)

!!!   miniat: pierwsza triola, tylko górna 5-linia, bez dynamiki i tempa, ale z metrum.           1. łuk zaczęty wcześniej (EZnieU) + TGTU: pozostałe 2 łuki pr.r. w tej linijce i 1. łuk l.r.

Nowy łuk w KG (interpretacja kontekstowa), Wf, Wa i Wn2 (→Wn3)

TGTU cała linijka pr.r. (łuki) i 1. łuk l.r.

..

Pierwszy łuk pr.r., w KG zbyt wcześnie rozpoczęty i w ogóle przesunięty w lewo, zmylił sztycharza Wn1, który połączył go z poprzednim. Pozostałe niedokładne łuki KG w tym takcie zostały zinterpretowane prawidłowo, zgodnie z wersją pozostałych źródeł.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności KG