Zagadnienia : Przeoczenia odwołania alteracji

t. 3

Utwór: op. 25 nr 8, Etiuda Des-dur

..

W A (→Wn1), Wf i Wa nie ma  przywracającego f2 w przedostatniej sekście. Ten oczywisty błąd zauważono dopiero w Wn2 (→Wn3) przy okazji gruntownej adiustacji znaków chromatycznych – por. uwagi dotyczące kasownika i bemola przed poprzednią sekstą.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy A

t. 7-8

Utwór: op. 25 nr 8, Etiuda Des-dur

..

W A, Wf i Wa1 brakuje odwołania kilku wcześniejszych podwyższeń nut w chromatycznych pochodach:

  • w A i Wf nie ma  przywracającego f2 na końcu t. 7 oraz dwóch bemoli w t. 8 – przywracającego as2 w 8. sekście i es3 w 10. sekście;
  • w Wa brakuje powyższych trzech oraz bemoli przywracających ges2 w 10. sekście i des3 w 12. sekście t. 8.

W pozostałych wydaniach wprowadzono uzupełnienia tych oczywistych przeoczeń (niektórych lub wszystkich):

  • w Wn1 dodano  przywracający as2 w 8. sekście t. 8, a w Wn2 (→Wn3) także pozostałe pominięte znaki;
  • w Wa2 (→Wa3) dodano bemole przywracające as2 w 8. sekście, ges2 w 10. sekście i des3 w 12. sekście t. 8, co dało tekst taki jak w Wn1.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy A

t. 23

Utwór: op. 25 nr 8, Etiuda Des-dur

..

W A nie ma znaków chromatycznych w ostatniej trioli l.r., co formalnie daje des, a następnie d1. Ten niewątpliwy błąd powtórzono w Wn1 i Wa, co dowodzi, jak bardzo oczywisty wydawał się tutaj właściwy tekst. Wf ma  – w zasadzie ostrzegawczy – przed des, ale nie oktawę wyżej przed następną ósemką. Prawidłowy tekst ma tylko Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze