t. 42
a-cis1 w interpretacji kontekstowej KF, Wf, Wn1, Wa1 (→Wa2) oraz w Wn2 (→Wn3), Wa3 i WfD !!! miniat: cały takt, tylko dolna 5-linia, ścieśnione, bez łuku. Tu cis1 od 4. do 7. akordu (zamiast his), w 5. akordzie a po prawej stronie laski + 2 kaso (a1 i a) = to co red w war. 12 |
||
a-c1 w WFJ i WfS, interpretacja kontekstowa oraz WfD, możliwa interpretacja !!! wg miniatury (kaso a1, kaso a-c1 w 4. i 5. akordzie, c1 zamiast his1 w 4.-7. akordzie, a w 5. akordzie na prawo od laski |
||
a-his proponowane przez redakcję – enharmoniczny zapis WfJ i WfS |
Publikując Etiudę, Chopin przewidywał cis1 jako wewnętrzną nutę akordów od 4. do 7. Wersję tę mają KF (→Wn), Wf i Wa, choć tylko w Wn i Wa3 zapisano ją bezbłędnie, z koniecznym obniżającym ais na a. Jednak we wszystkich trzech zachowanych egzemplarzach z naniesieniami Chopina znajdują się dopiski świadczące o zmianie intencji. W WfJ dopisano obniżający cis1 na c1 w 4. akordzie, w WfS takie kasowniki są przed 4. i 6. akordem. Także dopisany przez Chopina w WfD przed 4. akordem, mimo iż postawiony niżej, może odnosić się do środkowej nuty (cis1), gdyż a nie powinno było budzić żadnych wątpliwości nawet bez potrzebnego tu . Prawdopodobnie zatem we wszystkich trzech przypadkach Chopin w uproszczony enharmonicznie sposób zmienił wewnętrzny dźwięk w akordach od 4. do 7. z cis1 na his. Wersja ta (nasz tekst główny) ma cechy ulepszenia Chopinowskiego – w wersji pierwotnej efekt dokonującej się na przejściu t. 41-42 zmiany cis1 na his jest osłabiony późniejszym powrotem cis1 w połowie t. 42.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Dopiski WfD, Zmiany akompaniamentu, Dopiski WfS, Autentyczne zmiany i warianty po publikacji, Dopiski WfJ
notacja: Wysokość