mUltimate Chopin

op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 1

Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

Tytuł i dedykacja w KF

!!!    wszystkie war jak w 6. etiudzie, tylko 5me , V, 17   i numer 5 przed nutami

Tytuł i dedykacja w Wn1

Tytuł i dedykacja w Wn2 (→Wn3)

Tytuł i dedykacja w Wf

Tytuł i dedykacja w Wa1 i Wa3

Tytuł w Wa2

Propozycja redakcji
..

W tekście głównym podajemy tytuł i dedykację zgodnie ze stroną tytułową całego opus w KF i Wf.
Patrz Etiuda As nr 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Dedykacje , Adiustacje Wn

t. 1-2

Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

Bez palcowania w KF (→Wn), Wf i Wa1

!!!   miniat: 2 figury t. 1, tylko górna 5-linia, bez napisów.    Tu pusta klisza 

Palcowanie w Wa2 (→Wa3)

3 razy '21' EZnieU (z wiązaniem i laskami w 1. figurze)
..

W Wa2 (→Wa3) dodano palcowanie dla trzech figur pr.r. Mimo niewątpliwej trafności nic nie wskazuje, by mogło ono pochodzić od Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 2-4

Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

..

W kolejnych Wn dodawano w tych taktach ostrzegawcze kasowniki – już w Wn1 przed drugim g2 w t. 3, w Wn2 przed d w t. 4, w Wn3 przed a1 w t. 2. Znak w t. 3 dodano także w Wa3. Zdaniem redakcji, wszystkie znaki są uzasadnione i przyjmujemy je do tekstu głównego.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 8-11

Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

..

Przed g2 na końcu t. 8 i 11 w Wn dodano ostrzegawcze kasowniki. Jest to najprawdopodobniej adiustacja wydawcy. Uzupełnienie wprowadzono – przypuszczalnie pod wpływem Wn – także w Wa3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 9

Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

fis w KF (→Wn) i Wa1

!!!   miniat: 2 pierwsze nuty, tylko dolna 5-linia.        EZnieU (z laskami i wiązaniem w całym takcie)

E w Wf i Wa2 (→Wa3)

TGTU
..

Obie wersje 1. nuty tego taktu są niewątpliwie autentyczne, ale ustalenie, czy którąś z nich Chopin uznał za ostateczną, napotyka na duże trudności. Wersja z fis wydaje się późniejsza, gdyż w KF widoczna jest poprawka, w której kompozytor najprawdopodobniej skreślił E i dopisał fis, a podobna poprawka zapewne znajdowała się też w podkładzie do Wa. Jednak kory­gując później Wf, Chopin już tej zmiany nie wprowadził, mimo że poprawiał leżący tuż obok (1 cm), ostatni akord w t. 8. Dlatego w tekście głównym trzymamy się wersji źródła podstawowego, czyli Wf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Wahania Chopina , Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty KF