mUltimate Chopin

op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Akcenty długie

t. 15-23

Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

Krótkie akcenty w KF (→Wn), Wf i Wa

!!!   miniat: półnuta w t. 15, tylko dolna 5-linia.      Tu 8 krótkich

Akcenty długie proponowane przez redakcję
..

Nad półnutami d1 podajemy w tekście głównym akcenty długie, mimo że pisownia żadnego ze źródeł tego nie sugeruje. Zdaniem redakcji, niewłaściwe odczytanie znaków autografu zarówno przez kopistę, jak i sztycharzy jest tu bardzo prawdopodobne: 

  • niezrozumienie idei Chopinowskich akcentów długich było powszechne wśród sztycharzy;
  • także Fontana w swoich kopiach najczęściej nie dostrzegał różnicy między oboma rodzajami akcentów (zapewne uważał ją za niedokładność notacji), co można stwierdzić w tych utworach, w których oprócz kopii zachował się także przepisywany autograf – por. np. Etiudę a nr 4, t. 9-10 czy Tarantelę op. 43, t. 164-178;
  • w autografie Koncertu f op. 21, cz. III, t. 433-438, Chopin w zbliżonym kontekście wpisał akenty długie.

Podobnie w t. 24 i 114-121.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie

t. 24

Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

Krótki akcent w KF (→Wn), Wf i Wa

!!!   miniat: półnuta w t. 24, tylko dolna 5-linia.      Tu krótki

Akcent długi proponowany przez redakcję
..

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie

t. 35-36

Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

Ćwierćnuty, akcent w KF

!!!   miniat: t. 35, tylko dolna 5-linia, bez pedału.         Tu 1. akord jednogłosowo (ćwierćnutowy), z akcentem krótkim nad (c1 w akordzie), drugi=TGTU, trzeci dwugłosowo, ale e1 tylko ćwierćnuta, bez akcentu.  

Półnuty, akcenty w Wf

jak TGTU, ale akcenty krótkie (półnuty, c1 w 1. akordzie)

Ćwierćnuty, akcenty w Wa

trzy "zwykłe" akordy ćwierćnutowe. POD pierwszym i trzecim akcenty krótkie. W pierwszym akordzie a zamiast c1.

Ćwierćnuty w Wn1

trzy zwykłe ćwierćnutowe akordy (1. z c1), bez akcentów

Ćwierćnuty, akcent w Wn2 (→Wn3)

jak war. 44, akcent nad 1. akordem

Półnuty, akcenty długie proponowane przez redakcję
..

W tekście głównym podajemy notację wzorowaną na Wf jako zapewne najpóźniejszą i naj­bardziej konsekwentną – akcenty, półnuty i pedalizacja zgodnie pre­cyzują sposób wykonania. Z pozostałych źródeł wynika, że możliwość wyodrębnienia głosu tenorowego Chopin próbował zaznaczyć w różny sposób. W wersji Wa zwraca uwagę pierwotna postać 1. akordu (z a), błąd w pedalizacji i umieszczenie akcentów z niewłaściwej strony. Notacja KF jest niekonsekwentna (akcent nad fis1, osobna laseczka dla e1) i niekompletna (brak pedalizacji). W Wn uległa ona dalszemu zniekształceniu – e1 nie jest wydzielone, a w Wn1 pominięto akcent.
Zdaniem redakcji, jest bardzo prawdopodobne, że w tym kontekście Chopin miał raczej na myśli akcenty długie.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 114-121

Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

Krótkie akcenty w KF (→Wn), Wf i Wa

!!!   miniat: półnuta w t. 114, tylko dolna 5-linia.      Tu 8 krótkich

Akcenty długie proponowane przez redakcję
..

W tekście głównym proponujemy akcenty długie, ze względu na prawdopodobieństwo niedokładnego odczytania [A].

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie

t. 130-133

Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

Akcenty długie w KF

!!!   miniat: t. 130-131, obie pięciolinie.         TGTU (6 akcentów długich pośrodku

Akcent długi pr.r. w Wf

Tylko w t. 130, pod pr.r. (pierwszy z EZnieU)

Akcenty długie pr.r. w Wa i Wn1

EZnieU

Krótkie akcenty dla obu rąk w Wn2 (→Wn3)

EZnieU1
..

Akcent długi w t. 130 musiał znajdować się w [A], natomiast pozostałe zostały przez Chopina dopisane w KF i przypuszczalnie w podkładzie do Wa. Dopisane znaki mają postać akcentów długich i tak zostały odtworzone w Wa i Wn1. W późniejszych Wn zmieniono je na zwykłe, krótkie akcenty.
Znaki w KF umieszczone są mniej więcej pośrodku między pięcioliniami i odnoszą się zapewne do obu rąk. W Wf, Wa i Wn1 umieszczono je pod pr.r., a w Wn2 (→Wn3) dodano drugi zestaw akcentów dla l.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty KF