|
|
Bez nieautentycznego palcowania !!! miniat: pół t. 1, tylko górna 5-linia, bez molto legato. Tu pusta klisza |
|
|
Palcowanie dodane w Wa2 (→Wa3) !!! palce krojem "quasi-redakcyjnym" (częściowo Corel) umieszczać z zasady pod wiązaniami (pięciolinią). Gdzie się nie mieści, a nie ma Chopinowskich – nad. t. 1, 1-6 (numery nut) – 231243 nad; t. 2, 7-12 – 232153 (pod); t. 3, 1-5 – 24321, 9-10 – 31; t. 4, 1 – 3, 4 – 2, 6-7 – 13, 10-2; t. 5, 1 – 3, 4 – 2, 7 – 3, 12 – 1; t. 6, 1 – 3, 6-7 – 13, 11-12 – 32; t. 7, 1 – 1, 4-5 – 41, 7-9 – 354; t. 8, 1-8 – 45323214, 11-12 – 32; t. 9, 1-2 – 13; t. 11, 1-2 – 23 (cały takt nad), 4-10 – 1234542; t. 12, 6-7 – 13 (nad); t. 13, 1 i 7 – 3 (nad); t. 14, 1-4 – 1431 (pod), 12 – 3. |
Nic nie wskazuje na ewentualną, choćby częściową autentyczność palcowania dodanego w Wa2 (→Wa3). Dlatego też – inaczej niż w Etiudach op. 10, w których autorem palcowania był przyjaciel Chopina, Julian Fontana – podajemy je mniejszą, kursywowaną czcionką.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa
notacja: Palcowanie