|
|
|
Akcenty długie w Wfn (interpretacja kontekstowa) |
|
|
|
|
Akcenty wpisane przez Chopina w Wfn budzą wątpliwości, jeśli chodzi o rodzaj użytego akcentu i umiejscowienie względem górnej i dolnej pięciolinii. Dwa pierwsze znaki są niewątpliwie długie, trzeci jest na dostępnej fotografii niewidoczny, a czwarty wygląda na krótki. W Wn wszystkie akcenty odtworzono jako długie, co można uważać za istotną wskazówkę, gdyż odczytanie to dokonane było na podstawie oryginału. Z drugiej strony, sztycharz Wn1 zobaczył w tych znakach krótkie diminuenda odnoszące się do pr.r. (co wydaje się uzasadnione na podstawie pierwszych dwóch) i do tej wizji mógł dostosować pozostałe. Wa, oparte na Chopinowskich uzupełnieniach w innym egzemplarzu Wf0, ma krótkie akcenty nad l.r., co w tej sytuacji nie ułatwia ustalenia, jaki był zamysł Chopina w tej kwestii. Za podstawę tekstu głównego przyjmujemy interpretację Wfn, opartą na następujących przesłankach:
- kształt znaków – za miarodajne uważamy długie akcenty Wfn w t. 277-278, wsparte interpretacją wszystkich znaków w Wn;
- umiejscowienie znaków – nie mając decydujących argumentów za przydzieleniem akcentów do jednej z rąk, umieszczamy je po środku; można to uważać za zgodne z notacją Wfn, jeśli w ocenie umiejscowienia akcentów brać pod uwagę ich odległość od najbliższych główek nutowych w partiach obu rąk.
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Akcenty długie, Autentyczne korekty Wn, Autentyczne korekty Wa
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki
Powrót do adnotacji