|
|
|
|
Obie źródłowe wersje górnej nuty 3. tercji taktu – gis1 i g1 – można uważać za wyraz ostatecznej intencji Chopina. Za gis1 przemawiają:
- zgodność AI, A i starannie przez Chopina korygowanego Wf1 (→Wn,Wa),
- Chopinowski dopisek w egzemplarzu lekcyjnym [WnS],
- analogia zestawień t. 30-31 i 34-35, w których kontrasty dynamiczne wzmacniają różnicę kolorytu harmonicznego,
- brak absolutnej pewności w kwestii autentyczności zmiany dokonanej w tym miejscu w Wf2 (możliwość pomyłki sztycharza).
Za g1 przemawiają:
- obecność tej nuty w najwcześniejszej (AI przed dopisanymi zmianami) i najpóźniejszej (Wf2) zapisanej wersji. Można w tym widzieć przykład wahania Chopina, zakończonego powrotem do pierwotnego pomysłu;
- usamodzielnienie kontrastów dynamicznych jako czynnika mikroformotwórczego. Różnica struktury interwałowej przestała być niezbędna, a w ramach harmoniki funkcyjnej gis1 brzmi obco po t. 32-33, opartych na akordzie cis-e-g-h;
- trzy egzemplarze lekcyjne – WfD, WfJ, WfS – bez zmian w tym miejscu, mimo licznych Chopinowskich naniesień w całej Etiudzie.
Zdaniem redakcji, pierwsza grupa argumentów jest bardziej przekonująca niż druga.
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Autentyczne korekty Wf
notacja: Wysokość
Powrót do adnotacji