Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 9-10

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

Dwa akcenty w A

!!!   miniat: od 2. ósemki t. 9 do 3. w t. 10, tylko dolna 5-linia, ścieśnione.      TGTU

Akcent długi w Wf (→Wa)

!!!     tylko w t. 9

Krótki akcent w Wn

!!!   tylko w t. 9

..

Rodzaj akcentu w t. 9 (krótki lub długi) nie jest w Wf oczywisty – w Wn odtworzono go jako krótki, w Wa jako długi. Krótki akcent w t. 10 został w Wf (→Wn,Wa) przeoczony. W WfD Chopin dopisał w t. 9 akcent długi, potwierdzający wydrukowany znak.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Błędy Wf , Dopiski WfD , Niedokładności Wn

t. 10-12

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

Łuk w A (→WfWn)

!!!   miniat: od 3. ósemki t. 10 do połowy t. 11, tylko dolna 5-linia, ścieśnione.    Tu łuk 2. połowa t. 10, od g1 do f1

Łuki Wa

!!!     t. 10=pozostałe źródła, + t. 11 i 12 po całotaktowym łuku pod.

Propozycja redakcji

!!!    TGTU

..

Zdaniem redakcji, łuk wpisany w t. 10 w A (→WfWn,Wa3) reprezentuje fazę pierwotnego, częściowo szkicowego łukowania Etiudy​. Zarówno w analogicznych t. 2-3, jak i 35-36 łuki obejmują nutę as na 3. ósemce taktu (por. uwagę do t. 1), a w t. 2-3 widać ponadto ślady przedłużania łuku z t. 2, tak by obejmował także 1. połowę t. 3. Dlatego w tekście głównym proponujemy łuk wzorowany na tym ostatnim, poprawianym przez Chopina łuku.

W Wa4 do łuku w t. 10 dodano dowolnie całotaktowe łuki w t. 11-12.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 10

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

..

W A brak  przywracającego a2 w 10. szesnastce. To oczywiste przeoczenie poprawiono w Wf (→Wn,Wa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 11

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

..

Na 3. ósemce Chopin w A przeoczył  podwyższający c1 na cis1. Błąd poprawiono w Wf (→Wn,Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 12

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

es2 w A

!!!   miniat: od 5. szesnastki do końca taktu, tylko górna 5-linia, bez wideł.      Tu pusta klisza

e2 i es2 w Wf (→Wn,Wa)

!!!   TGTU (kaso 7. i bemol 9. szesnastka)

..

Brak w A  przywracającego e2 na 7. szesnastce i  przywracającego es2 dwie szesnastki dalej wyraźnie sugeruje użycie akordu c-moll w połowie tego taktu. Chopinowskie korekty Wf (→Wn,Wa) dają jednak pewność, że podobnie jak w t. 4 intencją kompozytora był tu akord C-dur (analogiczny t. 37 zapisany jest bezbłędnie już w A).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Autentyczne korekty Wf