Zagadnienia : Akcenty długie

t. 32

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

Akcenty długie l.r. w A, interpretacja

Akcenty długie pr.r. w Wf (→Wa,Wn1Wn2)

!!!     akcenty długie pod pr.r.

Różne akcenty w Wn3 (→Wn4)

!!!   długi i krótki pod pr.r.

..

Przydział akcentów do prawej lub lewej ręki nie jest w A jasny. Zdaniem redakcji, znaki odnoszą się do l.r., tak jak w t. 29. W Wn3 (→Wn4) drugi znak skrócono do postaci zwykłego akcentu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf

t. 35

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

 w A

!!!   miniat: od 3. ósemki do końca taktu, tylko dolna 5-linia.       Tu widły wg corela.

Bez znaku w Wf (→Wn,Wa)

!!!    TGTU=puste

..

W tekście głównym nie uwzględniamy znaku , wpisanego w A pod partią l.r. Znak został pominięty w Wf (→Wn,Wa), przypuszczalnie pomyłkowo, jednak Chopin w korekcie Wf dodał akcent długi nad ósemką as, który zdaniem redakcji należy traktować jako zamiennik widełek A.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf

t. 35

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

Bez znaku w A

!!!   miniat: od 3. ósemki do końca taktu, obie 5-linie.    Tu bez akcentu (pusta klisza), ale na miniaturze widły pod l.r. (według corela i sąsiedniej adnotacji)

Akcent pod pr.r. w Wf (→Wn,Wa)

!!!   długi jak TGTU, tylko wyżej, pod tercją (ale nie tuż pod)

Akcent nad as proponowany przez redakcję

!!!    TGTU

..

Akcent długi został dodany przez Chopina w korekcie Wf (→Wn,Wa). Znak wydrukowano jednak pod partią pr.r., co niemal na pewno jest nieporozumieniem.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Autentyczne korekty Wf

t. 38

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

..

Występujące w źródłach różnice w rodzaju, umiejscowieniu, a nawet liczbie akcentów są uwzględnione wraz z rytmem w poprzedniej uwadze.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn

t. 39

Utwór: op. 10 nr 7, Etiuda C-dur

Akcent długi w A

!!!   miniat: pół taktu, obie pięciolinie, zwężone w pionie mocno.     Tu nad f1-as1 pr.r.

Wf (→Wn1,Wa)

!!!    TGTU

Akcent krótki w Wn2 (→Wn3Wn4)

!!!    krótki nad laseczką półnuty c (blisko)

..

Akcent długi, zapisany w A nad 3. szesnastką pr.r., został w Wf (→Wn1,Wa, w tym ostatnim raczej krótki akcent) umieszczony pomiędzy pięcioliniami, tak iż można go odczytać jako odnoszący się do partii obu rąk lub tylko do l.r. W Wn2 (→Wn3Wn4) zmieniono znak na akcent krótki, odnoszący się wyraźnie do półnuty c. W tekście głównym podajemy wzorowany na Wf akcent pomiędzy pięcioliniami, zapowiadający niejako akcenty w następnych taktach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf