Zagadnienia : Korekty enharmonii
t. 20
|
Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll
..
Zmiana zapisu wprowadzona przez Chopina w korekcie Wf (→Wn,Wa) uwidacznia zarówno postęp harmoniczny, jak i wartości rytmiczne (krótsze brzmienie nuty g1). W Wa2 (→Wa3) przeoczono chorągiewkę ósemkową na końcu taktu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Różne wartości składników akordu , Korekty enharmonii |
|||||||||
t. 32-33
|
Utwór: op. 10 nr 6, Etiuda es-moll
..
W A ostatnią nutą 1. połowy t. 32 jest fis1, po którym wpisane są aż trzy kasowniki: przed f2 w następnym akordzie oraz przed f1 na końcu tego taktu i na początku następnego. W korekcie Wf (→Wn,Wa) Chopin zmienił to fis1 na ges1 i usunął niepotrzebny już przed f2. W Wf (→Wa2→Wa3) usunięto także znak przed ostatnią nutą t. 32, jednak pozostawione ślady sugerują, że był to a nie . Domysł ten potwierdza fis1 występujące w tym miejscu w Wn (i Wa4). W tekście głównym podajemy niewątpliwie ostateczną notację Wf. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Korekty enharmonii , Autentyczne korekty Wf |