|
|
Bez znaków w A !!! miniat: 2. połowa t. 17, obie 5linie, bez łuków. Tu pusta klisza |
|
|
!!! w t. 17-18 długość 3 pełnych 16ek (od laski 1. nuty trioli do laski 1. nuty następnej trioli; 21 od laski 1. nuty do laski 3. nuty. W t. 17 i 21 trochę bliżej pr.r. niż l.r., w t. 18 na wysokości 17 |
|
|
!!! t. 17-18: na długość wiązania trioli (jak Wf w t. 21); t. 21: akcent długi. Wszystkie znaki pod pr.r. |
|
|
Długie akcenty proponowane przez redakcję !!! TGTU (4 znaki) |
Zdaniem redakcji trzy znaki 
w t. 17-18 i 21, wpisane przez Chopina w trakcie korekty Wf, są akcentami długimi i odnoszą się do mających charakter appoggiatur nut b1 l.r. Tego typu motywy spotykamy kilkakrotnie w twórczości Chopina, np. w Nokturnie g op. 37 nr 1, t. 1-2 i analog., Polonezie Es op. 22, t. 111-112 i analog. W wydaniach znaki są dłuższe i podpisane raczej pod pr.r. O tym, że sztycharz Wf nie zawsze dokładnie odtwarzał Chopinowskie wpisy, świadczą zdeformowane akcenty w Etiudzie a nr 2, t. 8 i 12. W tekście głównym proponujemy też uzupełnienie znaku w t. 22.
Nuty b1 w t. 17-18 i 21-22 były w A wpisywane zamiast pierwotnych as1.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne
zagadnienia: Akcenty długie, Poprawki A, Zmiany akompaniamentu, Autentyczne korekty Wf
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki