t. 40-42
Łuki A i Wf (→Wn1) (odczyt dosłowny), Wn2 (→Wn3→Wn4) i Wa !!! miniat: 2 ostatnie 8ki t. 39 i 2 pierwsze 40 + po odstępie podobne cztrey w t. 42-43, tylko górna 5linia. Tu łuk do ostatniej w t. 39 i na 2 ósemki 43 |
||
Prawdopodobna interpretacja A !!! TGTU |
||
Możliwa interpretacja A !!! ciągły łuk od kontynuacji w 39 (początek linijki=TGTU) do 2. ósemki 43. Czyli połączone łuki 39-40 |
||
Możliwa interpretacja Wf !!! połączony 39-40, przerwany 42-43 |
Brak łuków w t. 40-42 wydaje się być niedopatrzeniem Chopina – wskazuje na to zarówno kontekst muzyczny, jak i pewne cechy graficzne łuków A i Wf. W A takty te zapisane są z użyciem przenośnika oktawowego, który mógł Chopinowi stworzyć złudzenie łuku (umieszczony jest na wysokości łuku z t. 38-39), a ponadto 1. łuk w t. 43 sugeruje kontynuację z t. 42 na poprzedniej stronie. Natomiast w Wf (→Wn1) koniec łuku w t. 39 dociągnięty jest – wbrew A – do kreski taktowej, co z kolei sugeruje jego kontynuację w t. 40 w nowej linii (w pozostałych wydaniach łuk skrócono). Biorąc to pod uwagę redakcja proponuje w tekście głównym uzupełnienie łuków w sposób mogący wynikać z pisowni A, a także alternatywne możliwości, uwzględniające także sugestię Wf.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wf, Niedokładne łuki A, Adiustacje Wn
notacja: Łuki