mUltimate Chopin

op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy KLI

t. 15

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

W KLI nie ma ani  obniżającego h na b na 2. mierze taktu, ani  przywracającego h przed ostatnim akordem. Są to oczywiste błędy, prawdopodobnie wynik nieuwagi kopisty.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KLI

t. 15

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

W KLI i Wfkor brak  przywracającego d3 na 3. mierze taktu. Chopin skorygował swoje przeoczenie w jednej z późniejszych korekt Wf (→Wn,Wa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy KLI

t. 15

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

W KLI cały ten takt zanotowany jest oktawę niżej. W rękopisie tym także sąsiednie takty są w całości zapisane oktawę niżej, ale zarówno t. 14, jak i t. 16 objęte są przenośnikami oktawowymi. Nie ulega zatem wątpliwości, że również t. 15 miał być w ten sposób oznaczony. Kopista musiał tu zupełnie stracić orientację, gdyż na początku t. 15 wpisał nawet termin loco, jakim oznaczano wówczas koniec przeniesienia, a w t. 16 rozpoczął nowe oznaczenie.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KLI

t. 19-20

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

W żadnym ze źródeł autentycznych notacja przygodnych znaków chromatycznych w partii pr.r. nie jest w tych taktach – zwłaszcza w t. 19 – w pełni poprawna. Nieścisłości nie powodują jednak trudności w ustaleniu prawidłowego tekstu. Ponadto we wszystkich źródłach oprócz Ao powtórzony jest niepotrzebny  przed fis2, 14. szesnastką t. 20.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Błędy KLI

t. 22

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

..

W KLI 10. szesnastka zapisana jest jako as2, co naturalnie powoduje zmiany w notacji znaków chromatycznych w dalszej części taktu. Brak  przywracającego g2 na przedostatniej szesnastce jest jednak oczywistym błędem. W większości źródeł pojawia się przypominający (?)  przed ostatnią nutą taktu – tylko w Ao i Wn4 (→Wn5) pominięto ten raczej niepotrzebny znak.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Błędy KLI