WfJ
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Drugie wydanie francuskie
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Drugi nakład Wa1
porównaj
  t. 18

Bez znaku w Wf (→Wa1)

!!!!   [miniat pół taktu, tylko dolna 5-linia.

Tu pusta klisza. Ale w ESTU nutę tę trochę w prawo przesunąć (a może i ostatnią ósemkę też), żeby się ładnie zmieściły znaki w nawiasach]

Gis na podstawie Wf

!!!   [# w nawiasie kwadratowym przed tą nutą]

w Wn i Wa2

!!!   [kasownik G = "dawne TGTU"]

Wariantowa propozycja redakcji

!!!   [kasownik w nawiasie okrągłym]

Trudno rozstrzygnąć, czy mamy tu w istocie do czynienia z jedną wersją autentyczną, czy z dwiema. W Wf1 nie ma w tym takcie żadnych znaków chromatycznych, taka niedbałość pisowni (potrzeba kasowników obniżających dis na d nie ulega tu wątpliwości) sugeruje możliwość przeoczenia także  obniżającego Gis na G. Z drugiej strony, właśnie podobna obserwacja mogła skłonić adiustatora Wn do dodania  w tym miejscu. Tak więc ewentualną jedyną wersją autentyczną mogłoby być zarówno G, jak i Gis. Z tego względu proponujemy rozwiązanie wariantowe.
W wersjach z kasownikiem dodajemy  ostrzegawczy przed gis w następnym takcie.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.