Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 10, t. 336-409
s. 1
s. 2
s. 3, t. 1-46
s. 4, t. 47-90
s. 5, t. 91-138
s. 6, t. 139-186
s. 7, t. 187-242
s. 8, t. 243-283
s. 9, t. 284-335
s. 10, t. 336-409
s. 11, t. 410-476
s. 12, t. 477-520
s. 13, t. 521-564
s. 14, t. 565-604
s. 15, t. 605-649
s. 16
KG - Kopia Gutmanna
Tekst główny
KG - Kopia Gutmanna
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
KG - Kopia Gutmanna
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF KG - Kopia Gutmanna

Oryginał w: Biblioteka Narodowa, Warszawa


  t. 350

e1 w Wa i Wf

!!!   [min: ta ć-ta.

TGTU]

dis1 w KG (→Wn)

!!!   [cis1-dis1-a1]

Wewnętrzna nuta ostatniego akordu zapisana jest w KG niedokładnie – mimo iż wygląda bardziej jak dis1 (tak ją odczytano w Wn), nie można wykluczyć, że kopista chciał tu napisać e1. Za tą drugą możliwością przemawiają:

  • e1 występujące zgodnie w Wa i Wf;
  • położenie tej nuty wyżej niż niewątpliwe dis1 w poprzednim akordzie;
  • skłonność Gutmanna do zbyt niskiego zapisu nut położonych na linii – tego typu niedokładność pojawia się w jego kopii ponad 3 razy częściej niż sytuacja odwrotna, w której nuta leżąca pod linią (lub pomiędzy liniami) zapisana jest zbyt wysoko. Na tej samej stronie KG przykłady zbyt nisko położonych nut (Gis) widzimy w t. 342 i 345.

Biorąc pod uwagę powyższe, do tekstu głównego przyjmujemy e1.

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności KG

notacja: Wysokość