mUltimate Chopin

op. 39, Scherzo cis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Akcenty długie

t. 581-588

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

8 akcentów krótkich w Wa, Wn i prawdo­podobnie w KG

!!!   [miniat : tylko dolna 5-linia, t. 581 i 588 z numerami.

TGTU

Możliwe akcenty długie w KG

!!!!   [8 sztuk]

7 akcentów długich w Wf

!!!!   [bez ostatniego]
..

Akcenty w tych taktach można odczytywać jako długie (na pewno w Wf, niewykluczone w KG) lub krótkie (Wa i Wn, bardziej prawdopodobne w KG). Do tekstu głównego przyjmujemy akcenty krótkie, ze względu na zapis z użyciem pauz na końcu każdego taktu – gdyby Chopinowi zależało na sugestii dłuższego brzmienia, mógł napisać półnuty. Dodatkowym argumentem jest fakt, iż w t. 613-616, będących powtórzeniem t. 581-584, Wf ma akcenty krótkie.
W Wf brak akcentu w t. 588, co jest oczywistą niedokładnością.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf

t. 591

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

Akcent długi w Wa i Wf

!!!   [miniat ten akord.

TGTU (długi)]

Akcent krótki w KG (→Wn)
..

Akcenty w Wa i Wf są zauważalnie dłuższe od tych w następnym takcie. W KG (→Wn) nie ma różnicy. W tekście głównym uwzględniamy różnicę kroju akcentów, gdyż w naturalny sposób łączy się tu ona z wartościami rytmicznymi.

W Wf akcenty w t. 591-593 umieszczone są pod pięciolinią. Jest to zapewne przykład często spotykanej maniery sztycharskiej, polegającej na umieszczaniu akcentów, znaków artykulacji itp. po stronie główek nutowych.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Umiejscowienie oznaczeń

t. 594-595

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

Akcenty długie l.r. w Wa

!!!!   [miniat : t. 594 i 3 ósemki 595, obie 5-linie, bez łuku pr.r.

Tu 2 długie akcenty przy l.r.

Akcenty krótkie pr.r. w KG

Akcenty krótkie l.r. w Wf

Różne akcenty pr.r. w Wn

!!!  [długi 594 i krótki 595]

Propozycja redakcji

!!!   [TGTU]
..

Akcenty w tych taktach różnią się zarówno długością, jak i umiejscowieniem. Wa ma dwa akcenty długie, Wf – dwa krótkie. Znaki w KG, zdaniem redakcji, nie odbiegają kształtem ani wielkością od pozostałych tego rodzaju znaków w poprzednich taktach, dlatego oddajemy je jako krótkie. W Wn akcent w t. 594 jest jednak nieco dłuższy od następnego.
Oba znaki w KG umieszczone są bliżej partii pr.r., co w ten sposób odtworzono również w Wn. W pozostałych wydaniach umieszczono je przy kwintach l.r. Brak autografu uniemożliwia tu właściwą ocenę, toteż proponujemy rozwiązanie kompromisowe, nienarzucające jednostronnej interpretacji tych akcentów.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

t. 596

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

Bez znaku w Wa

!!!   [miniat : ten takt, tylko dolna 5-linia ale z całą pr.r., bez łuku.

Tu pusta klisza

 w KG (odczyt dosłowny)

!!!!   [widły na cały takt, pod l.r., zaczęte wyraźnie przed nutą]

Akcent długi w KG (interpretacja kontekstowa) i Wf

!!!   [TGTU]

 w Wn

!!!   ["całotaktowe" widły nad pr.r. (zobacz na zdjęciu) Na kliszy pod łukiem.
..

Sens znaku widocznego w KG nie jest oczywisty. Na pierwszy rzut oka są to całotaktowe widełki . Tak też to odczytał sztycharz lub adiustator Wn, umieszczając znak nad partią pr.r., gdzie widocznie diminuendo miało jego zdaniem więcej sensu. Notacja KG wskazuje jednak wyraźnie, że znak nie tylko dotyczy l.r., ale konkretnie oktawy A1-A, co pozwala widzieć w nim duży akcent długi. Takie odczytanie jest potwierdzone przez Wf, w którym oktawa opatrzona jest typowym akcentem długim.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wn

t. 601

Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll

Akcent długi w Wa, interpretacja kontekstowa KG (→Wn) i Wf

!!!   [miniat : ten takt i początek następnego, całość.

TGTU]

KG (→Wn2), odczyt dosłowny

!!!   [widełki dimin. zaczynające się jak akcent długi i doprowadzone do początku 602]

Wf, odczyt dosłowny

!!!   [widełki dim. od 4. ósemki taktu do kreski taktowej]

Bez znaku w Wn1
..

Mimo różnic w długości i umiejscowieniu, znaki we wszystkich źródłach (oprócz Wn1, w którym znak pominięto) wyraźnie dotyczą półnuty na 2. mierze tego taktu, co pozwala widzieć w nich mniej lub bardziej dokładnie odtworzony akcent długi.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne

zagadnienia: Akcenty długie