|
|
10 akcentów długich w A |
|
|
7 |
|
|
8 |
|
|
4 |
|
|
Każda z 10 półnut w tym fragmencie jest w A opatrzona akcentem długim. Znaki wprawdzie różnią się między sobą długością, jednak próby odtwarzania ich za pomocą różnych znaków (
, akcenty długie i krótkie) wydają się nie w pełni uzasadnione graficznie i nieprzekonujące muzycznie. W Wn1 zinterpretowano znaki na dwa sposoby: jako zwykłe, krótkie akcenty (t. 77, 81 i 82) lub od półnuty do ćwierćnuty. Notację tę powtórzono następnie w Wf z jedną tylko zmianą w t. 77. W Wa użyto znaków w t. 73-78 i akcentów w t. 81-88. Najdokładniej notację A odtworzono w Wn2 (→Wn3): akcenty długie w t. 73-82 i w t. 85-88. Wersję tę można uważać za alternatywne odczytanie A.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Akcenty długie
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki