Strona:
Źródło tekstu:
s. 6, t. 92-106
Tekst główny
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
PDF
Tekst główny
Uważamy odczytanie akcentów A jako długich za bardziej prawdopodobne, gdyż uwydatniają one nałożenie na figurację triolową dłuższych wartości rytmicznych (ćwierćnut). W A i Wn1 nie ma akcentów w t. 99, co można uznać za niewagę Chopina (dostrzegalną przy pisaniu repryzy). Pominięcie częściowo poprawiono w Wn2 (→Wn3→Wn4), gdzie umieszczono trzy pierwsze akcenty. Wa i Wf mają już wszystkie cztery znaki, zgodne z analogicznym t. 17.
Patrz t. 15
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Akcenty długie
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki