Końcowy fragment łuku A zapisany jest z rozmachem, tak iż łuk przechodzi do t. 51. Kształt znaku zdecydowanie przemawia jednak za zakończeniem łuku w t. 50. Wersję Wn trzeba w tej sytuacji uznać za błędną.
Łuki Wf i Wa przypuszczalnie odzwierciedlają pierwotną notację Chopina: łuk Wa niemal dokładnie odpowiada zakresowi tej części łuku A, która zapisana jest grubszą kreską (od 2. ćwierćnuty t. 49). Możliwe więc, że Chopin tę właśnie część napisał najpierw, a potem uzupełnił początkowy fragment łuku.
Patrz t. 45-46
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Przeciągnięty koniec łuku, Błędy Wn
notacja: Łuki