Wersja 2. połowy taktu A, Wf i Wa jest raczej błędna, nie ma co do tego jednak zupełnej pewności. Mogła to być wersja pierwotna: skreślony w A akord l.r. na początku t. 65 tworzy lepszą kontynuację dla c2 i as1, niż ostateczna redakcja (nuta C):
. Biorąc wszakże pod uwagę zarówno dopisek WfJ, jak i nie budzącą żadnych wątpliwości wersję analogicznego t. 80, uważamy błąd Chopina za najbardziej prawdopodobne wyjaśnienie stanu źródeł.
Pomyłki w liczbie linii dodanych należą do najczęstszych błędów Chopina, w tym wypadku błąd dotyczy jednak 2 nut i został popełniony najprawdopodobniej 2 razy (w A i innym autografie).
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Błąd tercjowy, Adiustacje Wn, Błędy w liczbie linii dodanych
notacja: Wysokość
Powrót do adnotacji